یکی از صحیح ترین پیش بینی های بشر در خصوص نحوه زندگی خود در سال های بعد ، پیش بینی وی از ساختار دانش و سطح علمی مردمان در دهه های اخیر بوده است . به بیانی ساده تر ، شاید اگر در ۳ دهه قبل اظهار میشد که افراد غیر مسلط به زبان انگلیسی و علوم کامپیوتری به نوعی بی سواد محسوب می شوند ، این سخن به سخره گرفته شده و یا به آن توجه زیادی می شد ؛ ولی امروزه با گذشت قریب به ۲ دهه از هزاره سوم به درستی تمام و کمال آن پی برده ایم . زندگی بشر در قرن ۲۱ که تحت تاثیر کامپیوترهای ریز و درشت در قالب تلفن های هوشمند ، رایانه شخصی ، تلوزیون ، خودرو های سواری ، لوازم آشپزخانه و… قرار گرفته است ، بدون تسلط به مقدمات علوم کامپیوتری مختل می گردد . از سوی دیگر ، استفاده از این وسایل و ایجاد ارتباط صحیح با آن در گرو آموختن زبان انگلیسی می باشد . عوامل گفته شده در کنار نیاز به ایجاد ارتباط با خارجیان که در سال های اخیر اهمیت بیشتری پیدا کرده است نیز سبب شده است تا به تعداد زبان آموزان اضافه شود . این علاقه مندان فراگیری زبان انگلیسی که در مواقعی به کلاس های آیلتس نیز متوسل می شوند ، جملگی در سن مناسب آموزش قرار ندارند . به عبارتی دیگر ، گاهی پیش می آید که علاقه مندان به فراگیری زبان ، در شغلی تمام وقت مشغول به کار بوده و امکان شرکت در کلاس های ترمی را ندارند و از سویی دیگر ، نیازمند فراگیری زبان و استفاده از آن به هر قیمتی می باشند ، در نتیجه بهترین روش برای پیشرفت این گروه از افراد ، تحصیل در آیتلس فشرده می باشد . برای تدریس دوره های آیلتس در هر مقطعی ، میزان ساعات مشخصی وجود دارد و فرد زبان آموز موظف به گذراندن این دوره می باشد . حال ، افراد مختلف با وجود درگیری های کاری و شخصی ، میزان توانایی های جسمی ، ذهنی و مالی خود و همچنین میزان عجله و اولویتشان برای اخذ این مدرک ، می توانند روش های گوناگونی را برای شرکت در کلاس های آموزش آیلتس پیش گیرند . به عنوان مثال ، فردی که در طول هفته مشغول کار بوده و روزهای جمعه وقت آزادی دارد ، می تواند با شرکت در کلاس های فشرده ۶ ساعته آیلتس ، به سطح دلخواه خود برسد . در مثالی دیگر ، پیشه وری را تصور کنید که مجبور به حضور در محل کسب خود به صورت ۷ روز در هفته می باشد ، ولی روزانه زمانی ۲ ساعته را فارغ از محیط کار سپری می کند ، برای چنین شخصی نیز کلاس های روزانه برای آموزش فشرده آیلتس برگزار می گردد . سطح و وضع مالی زبان آموزان نیز از فاکتورهای مهمیست که نمی توان آن را انکار کرد ، صرف هزینه بیشتر و عقدقرارداد با استادی مجرب و آموزش خصوصی نیز راه دیگری برای کسب توانایی های انگلیسی می باشد . در نهایت نیز می توان از تغییر بازه های تشکیل کلاس ها نام برد که با توجه به مدت طول ترم ، در تعداد جلسات ، ساعات و هزینه آن موثر است .
در تاریخ معاصر و پس از بازگشایی مدارس امروزی به همت وزرای دلسوز – مانند امیرکبیر – اکثر خانواده های ایرانی ، تحصیل فرزندانشان را امری غیر ضروری می پنداشتند . این خانواده ها که مدارس نوین را از مصادیق تسلط اجانب به خود و فرزندانشان می دیدند ، در بهترین حالت اجازه حضور کودکانشان در مکاتب ، اکابر و کلاس های قرآنی را می دادند که در انتها به فراگیری خواندن و نوشتن زبان فارسی منتج می شد . با گذشت سالیان متمادی و تغییر نسل ، تحصیل در مدارس امری طبیعی شده و در مواقعی نیز از سوی دولت اجباری می گشت . این روند تا جایی ادامه پیدا کرد که در دوره پهلوی دوم ، دیپلم یکی از مدارک تحصیلی قابل قبول به شمار می رفت و اگر فردی سواد خواندن و نوشتن را هم نداشت ، از سوی جامعه پس زده نمی شد . با تغییر حکومت ، پیشرفت علم ، آگاهی مردم از فوائد دانش اندوزی و رواج تحصیلات دانشگاهی ، عموم مردم به سوی کسب علم هجوم آورده و سطح علمی جامعه را ترقی بخشیدند . در این میان ، پدیده یادگیری زبان خارجی بیش از پیش خودنمایی می کرد . ما ایرانیان با توجه به دین غالب بر کشورمان و شرایط خاص آن ، با اولین زبانی که در ارتباط هستیم زبان عربی می باشد . مقاربت زبان فارسی و عربی به حدی زیاد است که لغات فراوانی از این دو در یکدیگر مصطلح می باشند و در سالیان دور نیز ادبا ، فقها و دانشمندان ما علاوه بر تسلط کامل به این زبان ، رساله های خود را بر اساس آن می نگاشته اند . در دوره قاجار و با توجه به ارتباط نزدیک میان دولت های ایران و فرانسه و همچنین گسیل دانشجویان ایرانی به این کشور ، زبان فرانسوی به عنوان زبانی ثانی برای ایرانیان مطرح می شد . اما امروزه ، لازم به توضیح نیست که زبان اول جوامع بین المللی انگلیسی می باشد . در تکمیل صحبت هاب فوق ، خانواده امروز ایرانی می داند که علاوه بر تحصیل دروس مدرسه فرزندش ، یادگیری زبان انگلیسی نیز دارای چه درجه ای از اهمیت می باشد ، لذا علاوه بر اوقات فراغت تابستان که مجال بیشتری برای فراگیری مهارتی جدید می باشد ، در طول سال تحصیلی نیز به ثبت نام وی در آموزشگاه های زبان مبادرت می ورزد . در همین اثنا ، چه بهتر است که آموزشگاهی که فرزندانمان در آن به یادگیری زبان انگلیسی می پردازند ،آموزشگاهی معتبر و پایه گذار آیلتس باشد . گاهی شرکت در کلاس های غیر استاندارد ، سبب می شود تا کودکان علاوه بر نیاموختن صحیح دروس ، از زبان انگلیسی نیز زده شوند . این عامل برای بزرگسالان نیز صادق است . آموزشگاه های آیلتس فراوانی در سطح کشور وجود دارد ، ولی فرق بین آن هاست که سبب می شود تا یک زبان آموز به اخذ مدرک آیلتس با نمره بالا نائل آید و دیگری پس از تحصیل در ۲ ترم ، قید یادگیری زبان انگلیسی رابزند . از مهمترین شرایط یک آموزشگاه آیلتس استاندارد می توان به اساتید مجرب – که خود معمولا آیلتس ۶ و ۷ دارند – و امکانات سخت افزاری آموزشگاه ، هزینه های جانبی و نرخ شهریه ، اعتبار و آوازه مجموعه این محیط اشاره کرد .
امروزه عوامل متعددی برای مهاجرت به تهران و دیگر شهر های بزرگ ایران وجود دارد ؛ بی آبی و از بین رفتن فرصت های کشاورزی در شهرستان ها ، انتقال کارمندان دولت به شهرهای بزرگ ، فقدان فرصت های شغلی در شهرستان ها ، وجود امکانات رفاهی بیشتر در کلانشهر و عواملی مشابه باعث شده است تا مهاجرت به شهرها – به ویژه پایتخت – سیر صعودی را در پیش گرفته و روزانه به جمعیت شهر ها افزوده شود . با وجود این مهاجرت ها ، عده ای نیز در شرایط کنونی تهران ، امکان حصول خواسته هایشان را نداشته و در طلب سقفی بلندتر برای بلندپروازی خود هستند . این شرایط سبب شده است تا افراد تازه وارد مستعد زندگی در خارج از کشور و همچنین تهرانیانی که سودای خارج نشینی به هر عنوانی را دارند – به عنوان مثال تحصیل ، کار ، درمان امراض و … – در فکر مهاجرت باشند . مهاجرت به هر کشوری دارای پیشنیاز های خاص خود می باشد ، اما عاملی که در تمام آن ها مشترک است ، تسلط به زبان کشور میزبان است . این کشور خواه فرانسه باشد ، خواه استرالیا و یا کشوری دیگر ، آموختن زبان آن شرطی اساسیست اما با توجه به بین المللی بودن زبان انگلیسی ، در صورت عدم تسلط به زبان کشور مذکور ، زبان انگلیسی می تواند بهترین روش جایگزین باشد . اثبات تسلط این زبان نیز باید به نحوی باشد که بدون حضور شخص هم ملموس باشد ، لذا در این راه نیاز به مدارکی کتبیست . از سوی دیگر اگر هر کشور توانایی صدور مدارک لازمه را داشت ، به تعداد کشورهای جهان ، مجوزهای گوناگون با سطحی متفاوت وجود داشت که علاوه بر عدم امکان سنجش اعتبار آزمون ها ، امکان تشخیص مدارک اصل و فرع نیز غیر ممکن بود . از این روی موسسات و دانشگاه های معتبر دنیا – مانند دانشگاه کمبریج و فرهنگستان ادبیات بریتانیا – به ابداء و گسترش معیارهای یکسان سنجش زبان پرداختند . یکی از این مدارک یکسان برای شناسایی سطح زبان می باشد آیلتس است که به تفصیل در مورد آن بحث شده است . همانطور که اشاره شد ، اهمیت وجود کلاس های آموزش آیلتس و مراکز رسمی اخذ آزمون آن به این دلیل در تهران حائز اهمیت است که داوطلبین اخذ آن و مهاجرت به خارج از کشور ، از سایر نقاط ایران بیشتر بوده و متقاضیان بیشتری دارد . با عنایت به امکان فراگیری دروس آزمون آیلتس در تهران ، مراکزی انگشت شماری در سطح کشور وجود دارند که دارای مجوز رسمی این مجموعه برای برگزاری امتحان باشند . این مراکز پس از اخذ هزینه های مربوطه ، از متقاضیان درخواست می کنند تا در زمان هایی مشخص ، برای برگزاری آزمون کتبی و شفاهی آیلتس مراجعه کنند . از مهمترین مدارک لازم برای شرکت در این آزمون ، داشتن و به همراه آوردن پاسپورت می باشد که در صورت فقدان و یا نزدیکی تاریخ انقضای این مدرک ، اجازه شرکت در آزمون به متقاضیان داده نمی شود . نتایج آزمون های برگزار شده نیز پس از امتحان شفاهی آیلتس اعلام می گردد و از زبان آموزان خواسته می شود تا با درج آدرس خود کارنامه عملکردشان را دریافت کنند . این کارنامه که همان مدرک ۲ ساله آیتلس می باشد ، منحصر بفرد بوده و دریافت المثنی آن بسیار دشوار می باشد . از سوی دیگر ، به دلیل اینکه این آزمون توسط مجموعه ای بین المللی و معتبر برگزار می گردد ، نتایج آن برای دولت ها و سایر اشخاص حقیقی و حقوقی معتبر که قصد اخذ استعلام را دارند ، میسر می باشد .
آموزش هر زبانی ، بنا به گستره و پیچیدگی های آن ، دارای زیر شاخه های متعددی می باشد . اگر ۴ توانایی اصلی برای تسلط به یک زبان را در صحبت کردن ، گوش دادن ، نوشتن و خواندن مطالب خلاصه کنیم ، تقسیم بندی های دیگری نیز وجود دارد که میزان مختلفی از این ۴ توانایی یا Skill را می طلبد و میزان تسلط به هریک از توانایی های بالا برای حرفه های گوناگون و رشته های تحصیلی متنوع در کشور های مختلف فرق می کند . به عنوان مثال توانایی تکلم و فهم سخنان مخاطب در حرفه ای که بصورت مستقیم با مردم در تماس است ، اهمیت بیشتری نسبت به مترجمی اسناد رسمی دارد که باید قدرت خواندن خود را تقویت کند . این مثال نشان می دهد که افراد گوناگون با توجه به اهداف خود ، باید تحت آموزشی تخصصی قرار گیرند اما تا رسیدن به آن درجه ، یادگیری زبان تحت آموزشی عمومی – مانند آیلتس جنرال – الزامیست . آیلتس جنرال در برابر مفهوم آیلتس آکادمیک قرار دارد . در آیلتس جنرال که عموما برای ورود به یک کشور ، استخدام در شغلی عادی و تحصیل در مقاطع نچندان بالای علمی نیاز است ، از زبان آموز در خصوص مسائل روزمره ، ابتدایی اما عمومی سوالاتی پرسیده می شود . این سوالات که ممکن است از دل رادیو ، تلوزیون ، جراید و سایر ابزار ارتباطات جمعی استخراج شود ، به سنجش این توانایی می پردازد که آیا متقاضی توانایی زندگی در میان سایر اقشار جامعه را داشته و یا در آنجا به فردی منزوی و مصرف کننده تبدیل می شود . آزمون آیلتس جنرال دارای ۴ بخش اصلی Reading-Writing-Speaking – Listening می شود . قسمت نوشتاری و درک مطلب این آزمون ، نسخه تکامل یافته آزمون های مرسوم مدارس می باشد که به سنجش توانایی درک مطلب زبان آموز و سطح تسلط وی می پردازد . در قسمت های سخنوری و گوش دادن نیز که به صورت شفاهی برگزار می گردد ، ممتحن به مکالمه با فرد پرداخته و ارزیابی وی به نمره پایانی منجر می گردد . در برخی مراکز نیز گوش دادن به نوار زبان انگلیسی و پاسخ به سوالات در دستور کار قرار دارد . در مقابل ، در آیلتس آکادمیک که پیش نیازی برای تحصیل در مقاطع تحصیلی پیشرفته می باشد ، زبان آموز به جای مطالعه گستره زیاد مطالب با عمق کم ، به مطالعه و فراگیری زبان با عمق زیاد در حیطه ای محدود مشغول می شود . داشتن مدرک آیلتس جنرال از این روی حائز اهمیت می باشد که فرد دارنده آن برای سفر به کشورهای خارجی و ارتباط با دیگران دچار مشکل نشده و علاوه بر توانایی در خرید ، تفریح ، ارتباط با کارمندان هتل و … نیازمند وجود مترجم نمی باشد .
تکلم به یک زبان ، انتقال مفاهیم با استفاده از لغات و بیان هجای آن ها ، یکی از مهمترین شاخه های هر کلام آوایی می باشد . اگر فرض کنیم چنین زبانی متکی بر مهارت هایی نظیر سخن گفتن (Speaking) ، شنیدن (Listening) ، نوشتن (Writing) و خواندن (Reading) باشد ، دو توانایی سخن گفتن و شنیدن که لازم و ملزوم یکدیگرند ، پیش از دو توانایی دیگر پدید می آیند . شاید به درستی نتوان سیر تاریخی این توانایی ها را جداگانه بررسی کرد ، ولی با رجوع به زندگی خود درمی یابیم که هریک از ما ، توانایی تکلم به زبان فارسی و به فراخور آن شنیدن و فهم لغات آن را در سنوات ابتدایی زندگی خود کسب کرده ایم . اهمیت سخن گفتن به هر زبانی ، زمانی بیشتر خودنمایی می کند که در می یابیم مشقت زندگی بدون سواد خواندن و نوشتن در جوامع امروزی به مراتب از مشکلات حاصل از عدم توانایی در تکلم و ایجاد ارتباط کلامی کمتر است . افراد متعددی در سراسر دنیا وجود دارند که از اصول و قوانین ادبی زبان خود اطلاعاتی ندارند اما انسان های سخنوری هستند ؛ به عنوان مثال به وفور یافت می شوند افرادی که نه تنها اطلاعی از فاعل ، فعل ، مفعول ، نهاد و گزاره زبان فارسی ندارند ، بلکه از سواد ابتدایی خواندن و نوشتن نیز بی بهره اند ، با این حال از قدرت سخنرانی قابل قبولی بهره مندند . با نگاهی منطقی به محیط پیرامون خود نیز در میابیم که اهمیت گفتار و شنیدار در زندگی روزمره مهمتر از سایر توانایی های آموختن یک زبان می باشد . این در حالیست که علاقه مندان یادگیری زبان انگلیسی و اخذ مدرک آیلتس ، علی رغم استفاده بیشتر از توانایی Speaking خود ، موظف به یادگیری و گذراندن هر ۴ زیر شاخه فوق می باشند . در آزمون Speaking آیلتس ، طبیعتا ممتحن یا هسته اصلی برگزاری این آزمون ها در پی سنجش میزان توانایی فرد در مکالمه وی به زبان انگلیسی می باشند ؛ آزمونی که مشخص می کند آیا فرد مذکور ، اطلاعات و اعتماد به نفس لازم برای مواجه با فردی انگلیسی زبان و صحبت پیرامون موضوعی نا معلوم را دارد یا خیر . این زیر شاخه از آزمون آیلتس ، خود دارای ۳ بخش است . در بخش اول (Introduction and Interview) ، ممتحن به پرسش سوالاتی در مورد نام ، محل زندگی ، حرفه ، علاقه مندی ها و سایر سوالات شخصی می پردازد . حسن این بخش امکان تمرین پیش از موعد آزمون می باشد که ارائه پاسخ های صحیح آن ، به بالا رفتن اعتماد به نفس داوطلب و تطبیق وی با شرایط امتحان می انجامد . در بخش دوم (Individual Long Turn) ، ممتحن کارتی (Topic card) حاوی یک موضوع و ۴ سوال به متقاضی می دهد . این موضوعات ، موضوعاتی تخصصی و پیچیده نمی باشد و عمدتا دربردارنده مطالبیست که داوطلب توانایی صحبت در مورد آن ها را دارد . به عنوان مثال در مورد یک مکان دیدنی صحبت کنید ، ماهیت آن مکان چیست ؟ کجا واقع شده است ؟ در آنجا با چه چیزی مواجه می شویم و دلیل جذابیت آن برای شما چیست ؟ پس از یک دقیقه وقت که صرف یادداشت برداری از نکات کلیدی و اندکی تفکر می شود ، داوطلب موظف است تا ۲ دقیقه در مورد این موضوع صحبت کرده و در همین خلال به سوالات طرح شده نیز پاسخ دهد . پس از این مرحله نیز در بخش سوم (Two-Way discussion) و به مدت ۵ دقیقه ، ممتحن به ارائه سوالاتی پیچیده تر پیرامون موضوع مطرح شده پرداخته و پس از اتمام این ۳ مرحله ، با توجه به دامنه لغات داوطلب ، تسلط وی به تنوع جملات و ساختار بکار رفته در آن ها ، تلفظ و انسجام مطالب مطرح شده نمره نهایی Speaking آیلتس وی را درج می کند .